Minimalismo Universal

En ocasiones

algo se mueve;

deslizando,

cayendo,

menguando,

Bajo tu piel.

Y aparece

(a tus pies)

suntuoso,

en sigilo

y helado,

Para volver…

Como carícias.

De tormentas ahogadas,

Bailes sin sentido,

Lúgubres sonidos

De tu niñez.

Convertidos en sonrisas,

En instantes semieternos,

Pensamientos conjugados,

casi en todos los tiempos (pluscuamperfectos)

De la adultez.

Para volver a crecer,

En verse el claro de luna,

menguante,

sigilosa,

còmplice,

                                  bajo tus pies.

Deixa un comentari

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

Esteu comentant fent servir el compte WordPress.com. Log Out /  Canvia )

Facebook photo

Esteu comentant fent servir el compte Facebook. Log Out /  Canvia )

S'està connectant a %s